Վաղարշակ Էլիբեկյանի անկրկնելի աշխարհը
Հայաստանի ազգային պատկերասրահում բացվեց Վաղարշակ Էլիբեկյանի 100-ամյակին նվիրված ցուցահանդես: Չնայած տեղացող հորդառատ անձրևին` ցուցահանդեսը մարդաշատ էր: Եկել էին հրավիրյալներն ու Վաղարշակ Էլիբեկյանի արվեստի երկրպագուները:
Վաղարշակ Էլիբեկյանը թատրոնի մարդ էր, Թիֆլիսի հայկական թատրոնի տնօրենը։ Նա արդեն 60-ն անց էր, և արդեն ուներ երկու կայացած նկարիչ որդիներ` Հենրի ու Ռոբերտ Էլիբեկյանները, երբ վերցրեց վրձինն ու ստեղծեց իր Թիֆլիսը, իր մանկության ու պատանեկության վերհուշը:
Ու որպես թատրոնի մարդ՝ իր կտավներում ներկայացրեց հին Թիֆլիսի անկրկնելի հմայքն ու նկարագիրը, քաղաքի խայտաբղետ պատկերները, նեղ ու ծուռտիկ փողոցները, կղմինդրածածկ շենքերի զարդանախշ պատերը, ճաղաշար պատշգամբներն ու այս ներկայացման հերոսները դարձած կինտոներին ու դուքանչիներին, կեկելներին, զուռնաչիներին ու հարսանքավորներին:
Աղասի Այվազյանի խոսքերով. «Հին Թիֆլիսը Էլիբեկյանի համար Լեոնարդոյի Ջոկոնդան էր, Վան Գոգի արեւն ու Այվազովսկու ծովը...»:
