Պարտավոր ենք օգնել Հայաստանին, բայց ոչ՝ Արցախին. Սկակով (տեսանյութ)
Քառօրյա պատերազմի վերսկսումն ամեն վայրկյան հնարավոր է, քանի որ Ադրբեջանն այլեւս չի ուզում նստել բանակցությունների սեղանի շուրջ, նա այլ տարբերակ է մտածել: «Ադրբեջանն ուզում է փոխել ստատուս քվոն: Մենք պետք է հասկանանք, որ սեղանի շուրջ այլեւս չենք վերադառնալու, դրա համար էլ պետք է նրանց պատասխանենք ավելի հզոր հակահարվածով: Դա կարող է լինել մեր երկրի ներքին խնդիրների լուծումը եւ արտաքին հարաբերությունների ամրապնդումը»,- կարծում է քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը: Տարածաշրջանում լարված իրավիճակը կարող է հանդարտվել մի շարք շահագրգիռ պետությունների ձեռքով, սակայն մեծ տեղաշարժեր ու կտրուկ գործողություններ երբեք չեն նկատվել. «Մինսկի խումբը աշխատանքներ է տանում, զբաղվում է այդ հարցով, բայց ոչ մի օպտիմիզացիա, այդ գործողություններից չի լինում»,- ասում է ՌԴ Արեւելագիտության ինստիտուտի Կովկասի եւ Կենտրոնական Ասիայի աշխատանքային խմբի ղեկավար, քաղաքագետ Ալեքսանդր Սկակովը: «Եթե Մինսկի խումբը ուզում է հասնել արդյունքի, ապա պետք է սկսի ավելի հասցեական խոսել: Անհասցե հայտարարությունները միայն հավելյալ ստիմուլ են տալիս Ադրբեջանին»,- հավելում է Ստեփան Գրիգորյանը: Ամենաարդյունավետն ու արագը խնդիրը կարող է լուծել Ռուսաստանի Դաշնությունը: Սակայն այդ պետությունը չի շտապում կոշտ քննադատություններով հանդես գալ; «Ադրբեջանին ոչ ոք չի կարողանում կանգնեցնել: Այդ անգործությունն ու Ադրբեջանի նկատմամբ պատժի բացակայությունը ավելի է սրում իրավիճակը»,- նկատում է Տարածաշրջանային հետազոտությունների կենտրոնի տնօրեն, քաղաքագետ Ռիչարդ Կիրակոսյանը: Ռուս քաղաքագետը փորձում է արդարացնել իր երկրի գործողությունները: Մոսկվան ծանր վիճակում էր, ասում է նա, քանի որ հավասարապես լավ հարաբերություններ ունի եւ Երեւանի, եւ Բաքվի հետ: Հայ փորձագետները այս դիտարկումը չեն ընդունում: «Հայաստանին և Ադրբեջանին պետք չէ դնել նույն հարթության վրա: Հայաստանը ՀԱՊԿ-ի և ԵՏՄ-ի անդամ է, բայց Ադրբեջանը չի անդամակցում այդ կառույցներին: Հայաստանը Ռուսաստանի ռազմավարական գործընկերն է, Ադրբեջանը՝ ոչ: Եվ այս տարբերությունը Մոսկվան պետք է հստակ դնի»,- նշում է Ստեփան Գրիգորյանը: Ալեքսանդր Սկակովը նրա հետ համամիտ է, բայց հորդորում է մի հարցի ուշադրություն դարձնել. «Մոսկվայի հարաբերությունները Երեւանի հետ են, ոչ թե Ստեփանակերտի, մենք ռազմական գործողություններում պարտավոր ենք օգնել Հայաստանին, բայց ոչ Արցախին»: Երկրի սահմանը անառիկ պահելու համար, մասնագետների կարծիքով, լավագույն միջոցը ոչ թե այս կամ այն պետության աջակցության սպասելն է, այլ հզոր ու մարտունակ բանակ ստեղծելը ու հույսը միայն նրա հետ կապելը:
