«Էս ազգին Ստալին ա պետք». Առավոտ
Տաքսիստ՝ «մենք քեզ տելեվիզրով ամեն օր» եւ այլն: Ես՝ «շատ ուրախ եմ»: Տաքսիստը՝ «դու ժողովրդի յանից ես»: Ես՝ «մերսի շատ» (չնայած վստահ չեմ): Տաքսիստը՝ «բա վերջը ի՞նչ ա լինելու, Գագոն կկարողանա գա, Սերժի տեղը նստի»: Ես՝ «հնարավոր ա» (թեեւ էլի վստահ չեմ): Տաքսիստը՝ «յանի լա՞վ կլինի»: Ես՝ «իհարկե, լավ կլինի, սաղ արագաչափերը կհանեն, կշպռտեն, կարմիր գծերը կջնջեն՝ ոնց ուզես կքշես, որտեղ ուզես կկանգնես»: Տաքսիստը (կասկածանքով)՝ «ձե՞ռ ես առնում»: Ես (վերջնականապես մտնելով պոպուլիստի դերի մեջ)՝ «խի՞ եմ ձեռ առնում, սաղ օրը քշում ես, ոնց էլ ըլնի, մի 4-5 հատ խախտում կանես, չէ՞, բա ինչի՞ տեր ես, որ էդքան տուգանք մուծես»: Տաքսիստը՝ «էդ մոմենտով ճիշտ ես, հալալ ա քեզ՝ ժողովրդական մարդ ես»: Արամ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝
